تثبیت خاک رس با آهک و پودر ضایعات سنگی روشی است که با هدف بهبود خاک برای پژوهشهای مهندسی خاص معرفی شده است. خاک رس یکی از مصالح پیچیده و بیثبات است. اما به دلیل قابلیت و هزینه پایین آن، غالباً در اکثر ساخت و سازها مورد استفاده قرار میگیرد.
هر چند که در بخشهای خاص، ممکن است خاک رس برای هدف مورد نظر مناسب نباشد. در برخی موارد نیز این امکان وجود دارد تا مشخصات خاک رس با مقداری افزودنی به خاک مانند آهک تغییر کند. همچنین رفتار خاک رس تنها به مقدار و نوع مصالح سیمانی افزوده شده به خاک بستگی نداشته و به ترکیب شیمیایی و کانیشناسی خاک نیز وابسته است.
مواد تثبیت کننده در ساخت و ساز و مصالح ساختمانی
خاک رس
خاک رس دارای طیف گستردهای از ترکیبات کانی شناسی است. از ابعاد و انواع مختلفی از کانیهای رسی تشکیل شده که مهمترین آنها شامل کائولینیت، ایلیت و مونت موریلونیت است.
آهک
– یکی از مهمترین مواد تثبیت کننده که خاك را با استفاده از آن تثبیت میکنند، آهک است. استفاده از آهک در تثبیت خاکها به عنوان روشی اقتصادی به صورت گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. اضافه کردن آهک به خاك رس، با ایجاد واکنشهایی، منجر به بهبود در خواص اولیه خاك میشوند.
– آهکهایی که معمولاً برای پایدار کردن خاکهای ریزدانه مورد استفاده قرار میگیرند، شامل هیدروکسید کلسیم یا آهک شکفته، آهک زودگیر و یا آهک زنده، آهک زنده دولومیتی هستند. در بین آنها، آهک زنده از پرکاربردترین نوع آهک برای تثبیت در اروپا است. از طرفی دیگر، آهک زنده اثر بهتری را در مقایسه با آهک هیدراته دارد. اما خطر آن برای محیط زیست و انسانها زیاد است. واکنشهای آهک زنده با آب، با تولید گاز دی اکسید کربن و گرما همراه بوده که برای سلامتی انسان زیان آور است. بنابراین، کار کردن با آهک هیدراته ایمنتر است.
– با افزودن آهک زنده به صورت دوغاب به خاک، مقاومت بالاتری نسبت به زمانی که آهک به صورت پودر اضافه میشود، به دست میآید. از این رو، تثبیت خاک با آهک در بزرگراهها، راه آهن و ساخت و ساز فرودگاه برای بهبود اساس و زیر اساس مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین از آهک در ساخت و ساز سدها، دیوارهای حائل و غیره نیز استفاده میشود.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
